Laufblöð lastarans

Höfundur: Gísli Ásgeirsson

 

Lastaranum líkar ei neitt

lætur hann ganga róginn.

Finni hann laufblað fölnað eitt

fordæmir hann skóginn. (St. Th)

 

Eva Hauksdóttir, aðgerðasinni og álitshafi, ritar pistla á Eyjuna en heldur einnig út eigin bloggsíðu. Hún hefur einkum fjallað um femínisma á sínum forsendum og finnur femínistum flest til foráttu. Femínistar vinna að hennar sögn á móti mannréttindum, vilja lögfesta mannréttindabrot og snúa við sönnunarbyrði í kynferðisbrotamálum. Vegna áróðurs femínista er réttarkerfið víst þegar farið að brjóta gegn mannréttindum. Eva vill síst af öllu fá kynjafræði inn í skólana, þar sem slíkur ófögnuður mun vera gervivísindi og trúarbrögð, enda ku femínistar í heild sinni vera eins og sértrúarsöfnuður. Femínismi er nefnilega fasismi með píku. Heimildir fyrir þessu má finna í rúmlega hundrað pistlum Evu um femínisma og ummælum hennar á netinu.

Eva hefur löngum kvartað undan því að gagnrýni hennar sé ekki svarað. Halda mætti að málflutningur hennar sé skotheldur fyrir vikið en þar sem landsþing femínista hefur ekki enn verið kallað saman, hefur dregist úr hömlu að skipa nefnd eða vinnuhóp í þetta mál. Hér er viljandi farið með alhæfingar því Evu hættir til að heimfæra það sem einstaklingar segja upp á heildina. Fyrir vikið verður gagnrýni hennar eins og laufblöð lastarans. Allur skógurinn er fordæmdur.

Í nýlegum pistli tínir Eva til nokkur dæmi um ofstæki femínista. Flest atriðanna halda reyndar ekki vatni þegar grannt er skoðað og með illum huga mætti kalla þennan samtíning nokkur dæmi um hennar eigið ofstæki. Lítum á nokkur dæmi þar sem fullyrðingar pistilshöfundar um ofstæki femínista eru tölusettar.

1.      Aðstoðarmaður innanríkisráðherra berst markvisst gegn foreldrajafnrétti.

Í athugasemd segir EH einnig:

…Halla Gunnarsdóttir hefur virkilega lagt sig fram um að standa í vegi fyrir dómaraheimild til að dæma fólk til sameiginlegrar forsjár sem félag um foreldrajafnrétti hefur barist fyrir.

Þetta er grafalvarleg fullyrðing og var pistilshöfundur beðinn um heimildir og rök, enda tilefni til afsagnar eða brottvikningar ef aðstoðarmaður ráðherra beitir sér á þennan hátt gegn fólki. Í uppfærðri útgáfu pistilsins var vísað á grein á bloggsíðu Höllu Gunnarsdóttur.

Þar segir m.a.

Í gær fór fram umræða á Alþingi um frumvarp til nýrra barnalaga. Verði frumvarpið að lögum verða grunngildi Barnasáttmála Sameinuðu þjóðanna lögfest og réttarstaða barna styrkt til muna, ekki síst barna sem deilt er um forsjá yfir og umgengni við. Sátt er lykilhugtak frumvarpsins og aðkoma hins opinbera að deilum mun miða að því að aðstoða foreldra við að ná sátt, vegna þess að sátt er best fyrir börnin. Málefni barna eiga ekki heima inni í farvegi átaka, heldur farvegi sáttar.

Halla fjallar síðan um dómaraheimildina svonefndu sem var umdeild á þessum tíma, virðist frekar vera mótfallin henni og rekur ókosti við hana en kveðst einnig bera virðingu fyrir ólíkum sjónarmiðum og hvetur til afgreiðslu frumvarpsins, „sem felur í sér veigamiklar réttarbætur fyrir börn“ og þar sé margt mikilvægt að finna.

Er þetta sem sagt að „berjast markvisst gegn foreldrajafnrétti?“

 2.      Þráinn Bertelson flokkaður sem kvenhatari fyrir að flokka dónabréfaskrif JBH sem dómgreindarbrest fremur en kynferðisglæp.

Hér nægir að benda á það sem ÞB sagði orðrétt á FB:

Lesendur geta væntanlega metið hvoru megin ofstækið liggur.

 3.      Sérstök bloggsíða stofnuð í þeim eina tilgangi að hæðast að stúlkum og ungum konum sem hafa áhuga á tísku.

Í athugasemd segir pistilshöfundur: „Hér er beinlínis verið að gera lítið úr stúlkum sem hafa áhuga á tísku og í ljósi þess að feministar hafa ekki tekið gríni sem beinist gegn konum vel nema þegar það er einhver úr ykkar hópi er það frekar ömurlegt.“

Tískubloggið, sem hér er vísað til, er ádeila/gagnrýni á útlitsdýrkun og fjallar oft um svonefndar útlitssíður. Þetta hefði pistilshöfundur séð með lestri á nokkrum færslum. Ef ádeila og gagnrýni er lagt að jöfnu við ofstæki, er orðið vandlifað. En hver hefur víst sinn smekk.

4.      Fullyrðingar um að ég sé í herferð gegn þolendum kynferðisofbeldis með því að benda á það geti leitt til dómsmorða að slaka á sönnunarkröfum og skilgreina nauðgun á upplifunarforsendum.

Í athugasemdum við pistilinn segir Eva:

Feministar ERU í baráttu gegn mannréttindum. Ég hef margsinnis beðið um skýringar á því hvernig það er ekki krafa um öfuga sönnunarbyrði að taka upplifun meints þolanda sem sönnun en aldrei fengið nein svör.

Í þessu tilfelli er laufblaðið (heimildin) eitt nafnlaust blogg. Ekki sameiginleg ályktun femínista. Röksemdir fyrir þessari fullyrðingum pistilhöfundar munu felast í fimmfluttu frumvarpi til laga um breytingar á hegningarlögum, sem hefur nú dagað uppi. Staðreyndin er hins vegar sú að forsendur dómskerfisins eru óbreyttar. Ákæruvaldinu ber að sanna sekt, ekki öfugt. Upplifun sker ekki úr um sekt eða sakleysi. Þessari grundvallarforsendu dómskerfisins verður varla breytt á næstunni, þrátt fyrir ítrekaðar fullyrðingar pistilshöfundar um að femínistar stefni að því ljóst og leynt. Vitleysa verður ekki að staðreynd þótt hún sé margtuggin.

Kynferðisbrotamál eru alltaf erfið því oftast eru engin vitni og orð standa gegn orði. Í ljósi þeirrar umræðu um kynferðisbrot á börnum sem nú logar í samfélaginu eftir umfjöllun Kastljóssins má velta fyrir sér mati pistilshöfundar á þeim. Nafngreindur maður var og er sakaður um barnaníð. Þar voru og eru engar sannanir fyrir hendi, aðeins orð þolenda og hugsanlega sálfræðilegt mat á andlegri líðan/áföllum, sem pistilshöfundur hefur hingað til gefið lítið fyrir, enda ekki byggt á vísindalegum staðreyndum, heldur svonefndri „upplifunarforsendu.“ Til að gæta hlutleysis verður að segja „meintir þolendur.“ Rangar sakargiftir eru auðvitað háalvarlegt mál. Ef framburður þolenda verður jafnan afgreiddur með þessum hætti, halda „meintir“ brotamenn áfram að ganga lausir.