Barnavændið í Brasilíu

Stórmót í íþróttum heilla margan og mikið er gert til að kynda undir áhuga alþýðu manna.Í Brasilíu hefst boltasparkið á HM 12. júní og stendur í mánuð.  Þetta fer ekki fram hjá neinum sem fylgist eitthvað með boltaíþróttum í fjölmiðlum og mikið er gert út á áhuga alþýðu manna á setu við sjónvarpsskjáinn um hásumar. Þetta er sá atburður sem mest er fylgst með í fjölmiðlum og allt kapp lagt á að gera „íþróttinni fögru“ eins og knattspyrnan er oft nefnd, sem best skil. En ekki er allt gull sem glóir. Stórmótin eiga sér aðrar hliðar sem stundum eru dregnar upp við mismikla hrifningu þeirra sem vilja hafa sínar glansmyndir hreinar.

Fyrir Ólympíuleikana í Aþenu 2004 vakti nokkra athygli hvað skipuleggjendur leikanna tjáðu sig opinskátt um hve nauðsynlegt væri að sinna kynlífsþörfum þeirra sem kæmu þar til keppni, innan vallar sem utan og hvöttu til fjölgunar á kvenfólki sem væri til með að selja gestum og gangandi blíðu sína meðan á leikunum stæði. Heilbrigð sál í hraustum líkama verður líka að fá fullnægingu og skipuleggjendur ÓL dreifðu verjum í tugþúsunda tali til keppenda, sem mæltist vel fyrir því íþróttamenn eru félagslyndir með afbrigðum.

Fyrir HM í knattspyrnu í Þýskalandi 2006 hugsuðu menn stórt og hugðu á innflutning á konum til að fylla bæði ný og gömul vændishús þar í landi fyrir mótið, enda er vændi löglegt í Þýskalandi og einboðið að líta á það eins hvern annan rekstur þar sem mæta þyrfti eftirspurn með nægu framboði. Þetta sætti nokkurri gagnrýni fyrir mótið en svo var byrjað að sparka og eftir það komst ekkert annað að.

Í aðdraganda keppninnar í Brasilíu hefur fátt komist að annað en boltinn en þar er fátt sparað til að gera allt sem best úr garði. Fátækt er mikil þarna syðra og því hafa mikil útgjöld stjórnvalda vegna mótsins leitt til harðrar gagnrýni þeirra sem telja fénu betur varið í þágu þeirra sem minnst mega sín. Þessi gagnrýni má sín lítils en blaðamenn Die Welt kynntu sér eina hlið stórmótsins sem til þessa hefur nær enga umfjöllun fengið.

„Í skugga vinsælasta íþróttaviðburðar heims blómstrar barnakynlífsiðnaður í Brasilíu.  Þangað koma álíka margir „kynlífsferðamenn“ og til Taílands. Þar geta þeir keypt barn fyrir nokkrar evrur og þetta hefur skapað eftirspurn í neðanjarðarhagkerfi landsins; fjöldi barna í vændi í Brasilíu er talinn hafa fjórfaldast á undanförnum tíu árum og er um 400.000 núna. Flest barnanna falbjóða líkama sinn vegna þrýstings frá foreldrum. Stundum eru þau einfaldlega seld, eða jafnvel afhent glæpahópum…

Áætlað er að um 600.000 erlendir ferðamenn komi til Brasilíu vegna HM, ásamt 3 milljónum innlendra ferðamanna. Sagt er að tekjur barns af kynlífssölu þessar fjórar vikur sem mótið stendur yfir, nægi fjögurra manna fjölskyldu til framfærslu í heilt ár.“

Margt fleira kemur fram í þessari úttekt blaðamanna Die Welt og miður fallegt. Steinsnar frá glæstum leikvöngum standa  barnungar stúlkur í röðum og engum leynist hvað þarna fer fram. Þrátt fyrir vilja stjórnvalda verður lítið við þessu gert því fátækt verður ekki bætt með holhljóma loforðum og neyðin rekur marga út í sölu á líkama sínum.

Mörgum þykir sjálfsagt ekkert að þessu og veifa væntanlega rökum um að konur ráði sjálfar yfir líkama sínum, sem er auðvitað rétt. Þetta sama fólk gerir engan greinarmun á  vændi og öðrum störfum þar sem launþeginn þarf að nýta líkama sinn á einhvern hátt og trúir staðfastlega á hamingjusömu hóruna sem eigi að fá að starfa í friði. Lengi býr að fyrstu gerð og kannski fellur börnunum þetta svo vel í gerð að þau gera þetta að framtíðarstarfi með gleðibros á vör.

Á eftir bolta kemur barn. Þetta slagorð þekkjum við úr umferðarfræðslu. Í Brasilíu kemur líka barn á eftir bolta. Bara öðruvísi.