Höfundur: Elísabet Ýr Atladóttir

Maya Angelou, árið 1970. Myndin er sótt hingað.
Dr. Maya Angelou, fædd 4. apríl 1928, var rithöfundur og ljóðskáld, dansari, leikkona og söngkona. Hún skrifaði ótal verk, þar á meðal I Know Why the Caged Bird Sings (Ég veit af hverju fuglinn í búrinu syngur, ísl. þýðing Garðar Baldursson – Skjaldborg, 1987), en 30 af 36 bókum hennar náðu á lista söluhæstu verka í Bandaríkjunum. Hún hlaut einnig rúmlega 50 heiðursdoktorsnafnbætur.
Verk Mayu hafa í gegnum tíðina haft þemu sem taka á raunveruleika kvenna, þá sérstaklega svartra kvenna í Bandaríkjunum. Hún var ein af þeim fyrstu til að skrifa sögu svartra kvenna á raunsæjan hátt, en á þeim tíma sem hún byrjaði að gefa út verk sín voru sögur svartra kvenna oftast sagðar út frá karllægu og hvítu sjónarmiði. Skrifaðar sögur svartra kvenna voru fram að þessu stereótýpískar ímyndanir hvítra karla sem spegluðu á engan hátt veruleika kvenna eins og Angelou, en í skrifum sínum lagði hún áherslu á uppbyggingu sjálfsins sem hefur verið skaddað af algjörri upphafningu hvítleikans og kvenhaturs.
Með orðum sínum, bæði töluðum og skrifuðum, tók Maya virkan og mikilvægan þátt í baráttunni fyrir borgaralegum réttindum svartra í Bandaríkjunum. Hún hefur veitt ótalmörgum innblástur til að berjast gegn óréttlæti rasisma og karlaveldis, hefur gefið svörtum konum rödd í samfélagi sem þaggar niður í þeim og gerir þær ósýnilegar. Það eru fáir sem geta státað sig af því að hafa tærnar þar sem Maya Angelou hafði, og hefur enn, hælana.
Þessi stórkostlega kona lést 28. maí, 2014. Minning hennar og áhrifin sem hún hafði lifa áfram.
Þetta greinarkorn stiklar á stóru og segir aðeins brotabrot af sögu Mayu Angelou. Ég mæli eindregið með því að fólk gefi sér tíma til að lesa verk hennar og sækja sér frekari upplýsingar um afrek hennar og líf. Til að enda þetta er hér brot úr ljóðinu I Know Why The Caged Bird Sings:
The free bird leaps
on the back of the wind
and floats downstream
till the current ends
and dips his wings
in the orange sun rays
and dares to claim the sky.
But a bird that stalks
down his narrow cage
can seldom see through
his bars of rage
his wings are clipped and
his feet are tied
so he opens his throat to sing.
The caged bird sings
with fearful trill
of the things unknown
but longed for still
and his tune is heard
on the distant hill
for the caged bird
sings of freedom.