Höfundur: Harpa Rún Kristjánsdóttir
Í dag upplifði ég eitthvað fáránlega sterkt. Eitthvað sem ég er þakklát fyrir að hafa fengið að taka þátt í. Svo ég samdi ljóð, um og handa Beauty tips-hópnum og stúlkunum þar inni.
Lokaður hópur
Forsíðumyndin mín brosir framan í ykkur.
Hún sýnir hamingju og gleði. Lífið sem mig langar að lifa.
Það sér það enginn á andlitinu á mér hverju ég hef lent í.
Leyndarmálið mitt sem ég geymi í lokuðu Pandóruboxi hugarfylgsnanna.
Stað sem enginn kemst inná nema vera boðið.
Enginn kemst í nema vera samþykktur.
Í dag opnuðu ótal Pandórur boxin sín.
Úr lokuðum leynihópi samþykktra boðsgesta streymdu viðbjóðsleg leyndarmál uppúr harðlæstum kössum sem þau höfðu verið geymd í.
Troðið þangað niður með valdi, #þöggun og skömm.
Lásarnir sprungu upp og innihaldið kom loks fyrir allra augu.
Tárvot augu.
En þetta eru ekki leyndarmálin okkar.
Vér Pandórur höfum ekkert að fela.
#skömminerekkimín
hún er þeirra sem eiga leyndarmálin
þeirra sem lokuðu þau inni
þeirra sem létu þau eiga sér stað
#konurtala og skyndilega hefur Pandóra sleppt plágunum sínum
#skilumskömminni
#stöndumsaman
og boxin eru tóm
skjálfandi og dofnar ýtum við á enter
Og systur okkar fylla boxin af hjörtum.
Takk elsku frænka. Það eru mörg tárin sem féllu núna. Kannski fæ eg kjark við þetta og opna Pandóruboxið mitt. Eg er endalaust stolt af þér.
Bakvísun: Konur tala 2015 | Knúz - femínískt vefrit