Sólveig Anna Jónsdóttir: Ég trúði því lengi, þegar ég var yngri og saklausari, að allir væru femínistar. Af því mér fannst eitthvað svo ósiðlegt að vera það ekki. Hvernig gat nokkur vel meinandi og upplýst manneskja afneitað femínismanum þegar ekki þurfti nema smá gláp á samfélagið til að sjá hversu víða var brotið á konum?…
Halla Gunnarsdóttir skrifar: Upp úr tvítugu fluttist ég í miðbæinn og tók upp bíllausan lífsstíl. Ég fór því talsvert gangandi um bæinn. Stundum að kvöldlagi, einkum um helgar, fann ég fyrir óöryggi sem ábyggilega allar konur þekkja. Ég hugsaði mikið um þetta og tók ákvörðun um að þetta óöryggi mætti ekki verða til þess að…
Siggeir F. Ævarsson segir: Allir þessir #MeToo póstar hafa hreyft óþægilega við mér, og vonandi fleirum. Við lifum í heimi þar sem varla finnst sú kona sem ekki hefur orðið fyrir kynferðislegri áreitni og það er ömurlegur veruleiki. Auðvitað verða karlar líka fyrir áreiti en ég held að við ættum að leyfa konum að eiga sviðið í…
Davíð Illugi Hjörleifsson segir frá: Það er ótrúlegt hversu mikill munur er á því að vera kona og karlmaður. Ég er svo “heppinn” einstaklingur, að ég hef reynslu af hvoru tveggja, bæði hvernig það er að vera upplifaður sem kvenmaður, og hvernig það er að vera upplifaður sem karlmaður. Ef fólk veit ekki hvað ég…
Bjarndís Helga Tómasdóttir skrifar: Stundum veit ég ekki hvort er verra, að hafa verið kynferðislega áreitt svo oft að ég get ekki talið það upp eða að hafa lært snemma að það þýðir ekki að segja frá. Af því að karlar eru sterkari en konur og þeir standa saman, passa hverja aðra. Það voru í…
Stefanía Ragnarsdóttir skrifar: Fyrsta skiptið sem ég man eftir var í Sundhöll Reykjavíkur. Ég hef verið um tíu ára gömul. Man það ekki nákvæmlega. Þar var strákur, þremur árum eldri en ég, sem var að fíflast eitthvað í mér og vini mínum. Svo allt í einu lyftir hann mér upp á bakkann, þannig að ég…
Adda Ingólfsdóttir Heiðrúnardóttir segir frá: Ég hef oft tekið þátt í hreyfingum og samstöðu hér á FB og annars staðar þar sem ég hef sýnt samstöðu með konum og fólki sem hefur orðið fyrir kynferðisofbeldi, og gefið til kynna að ég sé ein af þeim. En ég hef aldrei sagt frá hvað gerðist. Ég vil…
Una Margrét Jónsdóttir segir frá: Ég líka? Já, ég líka. Ég set hér fyrir neðan frásögnina af því. Þetta er kafli úr óprentaðri ævisögu minni sem kannski kemur út eftir svona 50 ár. Þegar ég var lítil átti ég heima á Ljósvallagötu 32. Beint á móti húsinu okkar var gamli kirkjugarðurinn. Fyrir sunnan kirkjugarðinn var…
Tara Margrét segir frá: ***TW** kynferðislegt áreiti og ofbeldi Eins og svo mörg önnur setti ég #metoo-statusinn á facebook vegginn minn. Ég hef orðið fyrir kynferðislegu áreiti í gegnum tíðina og þóttist vita það fullvel. Eftir að ég hef sá svona margar konur stíga fram með sögur sínar fór ég að hugsa nákvæmlega í hverju þessi…
Anton Ingi Sveinbjörnsson skrifar: Alveg er það magnað helvíti hvað margir karlmenn virðast trúa því að konur „lendi“ í kynferðisofbeldi eða áreitni, eins og gerandinn komi málinu ekkert við. Allt of margir hafa það hugarfar að kynferðisofbeldi gerist í tómarúmi og sé þ.a.l. eitthvað sem okkur hinum er óviðkomandi. Það virðist stundum eins og margir…
Birna Eiríksdóttir segir frá: Ég er engin Björk Guðmundsdóttir, og ekki heldur Angelina Jolie. Ég er aðeins lítil leikkona sem býr í Hafnarfirði. En einmitt þess vegna langar mig að tjá mig opinbert hvað varðar fréttir vikunnar um Weinstein, eftir að Björk setti hlutina í samhengi og veitti mér innblástur og skilning. Ég er 24…
Margrét Gauja segir frá: Í gegnum margar byltingar á samfélagsmiðlum gegn kynferðislegu áreiti og ofbeldi hef ég þagað. Lýst yfir aðdáun og stutt þá sem hafa haft hugrekki til að stíga fram og segja sínar sögur. En ég hef ekki þorað. Kannski líka af ótta við að það færi í fjölmiðla. En ég ætla að…
